Από φέτος και για τη νέα δεκαετία 2020-30, καινούρια δεινά επέρχονται για τη φτωχομεσαία αγροτιά, αν δεν αντιδράσει ενωτικά και δυναμικά.
Η πρώτη αιτία είναι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία της ЕЕ. Πρόκειται για «νέα στρατηγική» της νέας Κομισιόν, ως απάντηση στην παγκόσμια περιβαλλοντική καταστροφή, κυρίως στην ευαισθητοποίηση και πίεση της κοινής γνώμης. Το «Πράσινο Συμβόλαιο» (Green Deal) προβλέπει τη μείωση των εκπομπών «αερίων θερμοκηπίου» κατά 55% ως το 2030, με στόχο να καταστεί η ЕЕ η πρώτη «κλιματικά ουδέτερη» περιοχή παγκοσμίως ως το 2050. Οι ηγετικοί κύκλοι της ЕЕ, με επικεφαλής τη Γερμανία, επιχειρούν μια «φυγή προς τα μπρος» για την αντιμετώπιση της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Δηλώνουν ότι στην επόμενη 10ετία θα «κινητοποιήσουν» ένα τρισ. ευρώ σε «πράσινες» επενδύσεις-ενέργεια-οικονομία-αγροτικό τομέα. Προβλέπεται, έτσι, νέο «μεγάλο φαγοπότι» των πολυεθνικών της ενέργειας και του αγροτοδιατροφικού τομέα.
Η δεύτερη αφορά τη νέα στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» ή «από το αγρόκτημα στο πιρούνι» (Farm to fork). Αποτελεί την εξειδίκευση του «Πράσινου Συμβολαίου» στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Θα προωθηθεί άμεσα, με μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και αντιβιοτικών, με βιολογική γεωργία, μείωση της σπατάλης τροφίμων και άλλα μέτρα. Πρόκειται για μέτρα που θα υλοποιηθούν χωρίς νέες χρηματοδοτήσεις αλλά με τη δέσμευση-διάθεση του 40% του προϋπολογισμού της υπάρχουσας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ).
Η ουσία είναι ότι πίσω απ’ όλες τις βαρύγδουπες και ανέξοδες φιλο-περιβαλλοντικές δημαγωγίες, κρύβεται μια απύθμενη υποκρισία. Την ώρα που μειώνονται κατά 50% τα κονδύλια για την ακραία φτώχεια (τρόφιμα, ρούχα, κ.α.), η ΕΕ, μαζί με τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τα νοθευμένα τρόφιμα, επιτρέπει την ελεύθερη κυκλοφορία μέχρι το 2023 της καρκινογόνου ουσίας γλυφοσάτης και του ζιζανιοκτόνου Roundup της πολυεθνικής Monsanto, επειδή αυτή εξαγοράστηκε με 66 δισ. δολάρια από τη γερμανική Bayer! Επιπλέον, η «πράσινη» στρατηγική δεν ισχύει για τα εισαγόμενα προϊόντα.
Το τρίτο έχει να κάνει με τον νέο προϋπολογισμό της ΕΕ (Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο) για την περίοδο 2021-27, που θα συζητηθεί σε έκτακτη σύνοδο κορυφής στις 20 Φλεβάρη. Θα περιλαμβάνει γενναία αύξηση δαπανών για τη στρατιωτική ολοκλήρωση της ΕΕ (13 δισ. ευρώ για το Ευρωπαϊκό Αμυντικό Ταμείο και τους πολεμικούς εξοπλισμούς) και τριπλασιασμό δαπανών (35 δισ. ευρώ) για τη ρατσιστική Ευρωχωροφυλακή της Frontex! Αντίθετα, θα προβλέπει σοβαρή μείωση στις δαπάνες της ΚΑΠ της ΕΕ και του «Ταμείου Συνοχής», σε βάρος των φτωχών αγροτών και περιφερειών της ΕΕ, με πρόσχημα το Brexit.
Τέλος, η νέα αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) για το 2021-’27 προβλέπεται να γίνει στα τέλη Μαρτίου του 2020, το πιθανότερο σε δύο στάδια (μεταβατική περίοδος η διετία 2021-22 και νέα ΚΑΠ για το 2023-27), με στόχο την πλήρη προσαρμογή της σε όλα τα προηγούμενα («Πράσινο Συμβόλαιο», στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο», κουτσουρεμένος αγροτικός προϋπολογισμός).
Πρόκειται για ραγδαία επιτάχυνση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην αγροκτηνοτροφική παραγωγή, με αναπροσανατολισμό όλων των κανονισμών και επιδοτήσεων της ΚΑΠ, προς όφελος αποκλειστικά του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου και των μεγαλοαγροτών. Πρόκειται για πραγματική «χαριστική βολή» στη φτωχομεσαία αγροτιά, με τεράστιες επιπτώσεις στην ανεργία και στο περιβάλλον.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τη Eurostat, στη 10ετία 2003-13, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις στην ΕΕ μειώθηκαν κατά 4 εκατομμύρια (!) ενώ η μέση καλλιεργημένη έκτασή τους αυξήθηκε κατά 38% (από 117 στα 161 στρέμματα)! Στο ίδιο διάστημα, στην Ελλάδα, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις μειώθηκαν κατά 14% ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε κατά 42% (από τα 48 στα 68 στρέμματα). Επομένως, το κύριο ζήτημα δεν είναι ότι οι «αγροτικές» επιδοτήσεις της ΕΕ θα μειωθούν στη νέα περίοδο 2021-27, αλλά το ποιος τις πληρώνει στα ταμεία της ΕΕ (ο εργαζόμενος της πόλης και του χωριού μέσω του ΦΠΑ, με 1,5% της αξίας κάθε προϊόντος ή υπηρεσίας που αγοράζει) και ποιος τις εισπράττει (οι μεγαλοαγρότες και το αγροτοβιομηχανικό κεφάλαιο κατά 80%), ποιούς ενισχύουν και ποιούς ξεκληρίζουν ως μηχανισμός αντιλαϊκής ταξικής επιλογής.
Σε αυτό το φόντο, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει και κλιμακώνει την αντιαγροτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ (Τρίτο Μνημόνιο, «Μητρώο Αγροτών», ιδιωτικοποιήσεις, κ.α.). Πρωτοστατεί στη νέα επίθεση της ΕΕ και του κεφαλαίου, με πολλούς τρόπους: Με τις εξευτελιστικές τιμές παραγωγού (σε λάδι, γάλα, βαμβάκι, κ.α.). Με το νέο νόμο-«δούρειο ίππο» στους συνεταιρισμούς (βάζει μέσα το ιδιωτικό κεφάλαιο σε ποσοστό 35%).
Με το χτύπημα του αγροτικού συνδικαλισμού — αντικατάσταση των Αγροτικών Συλλόγων από Αγροτικά Επιμελητήρια, έμπνευσης του δικτάτορα Μεταξά. Με τις «διεπαγγελματικές οργανώσεις» κατά προϊόν, όπου οι αγρότες θα συναποφασίζουν τάχα μαζί με τους βιομήχανους για την τύχη του προϊόντος τους (ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά). Με την παράδοση της αγροτικής ασφάλισης στις πολυεθνικές και στις τράπεζες. Γι’ αυτό, ο νέος πρόεδρος του ΕΛΓΑ, Α. Λυκουρέντζος, δηλώνει ότι «ο ΕΛΓΑ δεν είναι κοινωφελές ίδρυμα». Ενώ ο αρμόδιος υπουργός, Μ. Βορίδης, είπε στην Καρδίτσα ότι «θέλουμε η Ν.Δ. να είμαστε η πιο φιλοαγροτική κυβέρνηση που γνώρισε η Ελλάδα». Το θράσος τους είναι απύθμενο!
Παρά την αναντιστοιχία των πρόσφατων αγροτικών κινητοποιήσεων σε σχέση με την οξύτητα των προβλημάτων, είναι φανερό ότι στο επόμενο διάστημα θα δυναμώσει και θα βαθύνει η αγανάκτηση της φτωχομεσαίας αγροτιάς κατά της ΕΕ και της κυβέρνησης. Δημιουργούνται νέες δυνατότητες για την απόκρουση και ανατροπή της νέας αντιαγροτικής επιδρομής. Για κοινή δράση όλης της μαχόμενης Αριστεράς για αποδέσμευση-έξοδο από την καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία της ΕΕ και ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις.
-- Κάθε αναθεώρηση της ΚΑΠ κινείται σε χειρότερη κατεύθυνση για τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους, με μείωση των ενισχύσεων και νέα εμπόδια στην παραγωγή και την καλλιέργεια.
Χρειάζεται να συνειδητοποιηθεί ότι η ΚΑΠ δεν έχει σχεδιαστεί με βάση τα συμφέροντα του κάθε λαού και τις διατροφικές ανάγκες του. Εξυπηρετεί κυρίως τα συμφέροντα των βιομηχανιών και εμπόρων, στον ανταγωνισμό τους με τις αγορές άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, π.χ. ΗΠΑ, Κίνας κ.λπ.
Η ΚΑΠ αποτελεί ένα εργαλείο που διευκολύνει και επιταχύνει τη συγκέντρωση της παραγωγής αλλά και της γης σε λιγότερα χέρια δημιουργώντας τα σύγχρονα τσιφλίκια, μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, που μας επιφυλάσσουν το ρόλο του σύγχρονου κολίγου, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση του εργάτη γης.
Το «νέο μοντέλο ανάπτυξης» που προπαγανδίζεται δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάδειξη του αγρότη - επιχειρηματία με μεγάλες εκτάσεις στα χέρια του, μοντέλο που φυσικά δεν είναι για τη συντριπτική πλειοψηφία των βιοπαλαιστών στη χώρα μας.
Αποκρύπτουν ότι η νέα ΚΑΠ θα είναι ακόμη πιο εχθρική καθώς με πρόφαση το Brexit και τη λεγόμενη Εξωτερική Σύγκλιση των επιδοτήσεων των χωρών θα πέσει μεγάλο τσεκούρι στις ενισχύσεις. Η Ελλάδα λόγω του μικρού μέσου όρου κλήρου έπαιρνε αναλογικά πολύ μεγαλύτερες ενισχύσεις. Με την Εξωτερική Σύγκλιση υπάρχουν προτάσεις για περικοπή έως και 50%. Οι όποιες διαφοροποιήσεις που προβάλλουν τα κόμματα του κεφαλαίου αφορούν τα επιμέρους, αφορούν τους όρους εκτόπισης της μικρής από τη μεγάλη καπιταλιστική παραγωγή.
Το επόμενο διάστημα θα δυναμώσει η προπαγάνδα για την ΚΑΠ. Θα γίνει μάλιστα ένα είδος διαβούλευσης και πιέζουν το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων να συμμετάσχει σε αυτήν τη διαβούλευση - παρωδία. Να επιλέξουμε δηλαδή με ποιο τρόπο θα μας τελειώσουν μια ώρα γρηγορότερα!
Αυτό που εμείς προτείνουμε είναι η σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή, ώστε να τη λαμβάνει όποιος παράγει και αυτό απαντάει και στο ποιος είναι πραγματικός αγρότης και κτηνοτρόφος. Καμιά περικοπή των ενισχύσεων και κανένας περιορισμός στην παραγωγή.
Απαιτείται μια διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής στη χώρα μας, μακριά από τα δόκανα της ΚΑΠ της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, με προσανατολισμό στην παραγωγή φθηνών και ποιοτικών προϊόντων για το λαό μας και πρώτων υλών για τη βιομηχανία.
ΠΗΓΗ: Δημήτρης Δεσύλλας Πριν, Ρίζος Μαρούδας Ριζοσπάστης
eforipediada.blogspot.com
