Κάπου στο βάθος της χώρας οι αυτοκτονίες συνεχίζονται. Ησυχία, κοιμόμαστε.
Αναστολή του νόμου Κατρούγκαλου για το έτος 2019. Στο Ιερόν Παλάτιον οι παρακοιμώμενοι όλων, ο εις του άλλου, πανηγυρίζουν! Διότι οι συνταξιούχοι είναι οπωσδήποτε ηλίθιοι.
Περάστε, κόσμε: αναδρομικά.
Περάστε, κόσμε: επιδόματα.
Περάστε, κόσμε: διορισμοί.
Γιατί δίνεις σ’ αυτόν αναδρομικά, μπάρμπα, κι όχι και σε μένα; Κι εσύ θα πάρεις. Έρχεται ο κόκκινος Αγιοβασίλης. Κόκκινος της Κόκα Κόλα. Έχουμε πάρει άδεια από τον μίστερ Πάϊατ – δίδονται και επιδόματα γαργάρας για το Μακεδονικό.
Έχουμε και «δικά μας παιδιά να διορίσουμε», το πελατειακό κράτος πέθανε, ζήτω η μουχρίτσα. Και έξω απ’ την Αμερικανική Πρεσβείαπερνώντας το μπλόκο (!) του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία για το Πολυτεχνείο, σφύριξε ο Νίκος Παππάς στον Αμερικανό φρουρό: αν είστε καλά παιδιά, θα σας δώσουμε και μια βάση στην Αγουλινίτσα. Ζήτωσαν οι αλύγιστοι ολίγιστοι.
Και τα δηλητηριασμένα μυαλά που τους ακολουθούν. Ο δολοφονημένος Βορειοηπειρώτης συμπατριώτης μας, ήταν, λένε, φασιστάκι. Και να ήταν, ως γνωστόν, τα φασιστάκια εκτελούνται επί τόπου. Έστω απ’ την Αλβανική Αστυνομία. Είναι ανθρωπιστικό, είναι αριστερό, είναι δίκαιο και έγινε πράξη.
Κι ούτω πως, ρώτησε γερμανός δημοσιογράφος θεράπων της σάτιρας, τον Τσίπρα, παρευρισκόμενον σε μια σοσιαλδημοκρατική σύναξη: «Ήρθατε εδώ για να δείτε κάτι πιο γαμημένο απ’ τη χώρα σας;» Κι ο Τσίπρας χαζογέλαγε, ο αρχηγός των Λούμπεν χαχάνιζε.
Ο χρόνος που απομένει ως τις εκλογές θα είναι στρωμένος με επιδόματα και αναδρομικά, διορισμούς και πλειστηριασμούς, υποσχέσεις και αυτοκτονίες, προπαγάνδα και κοκορομαχίες, δολοπλοκίες και μειοδοσίες. Κάθε μέρα μια στιγμιαία γαϊδουρινή φωτογραφία ή μια εβδομαδιαία, αν πρόκειται για το Σύνταγμα ή το Εκκλησιαστικό. Θα πληρώνουμε τους Δεσποτάδες να πληρώνουν (κατά το δοκούν) τους παπάδες και στην ΕΡΤ στο εξής θα χαίρεται ο κόσμος και θα χαμογελά, πατέρα.
Η κρίση, οκτώ - εννιά χρόνια μετά, δεν είναι κρίση, είναι κανονικότητα, είναι καθεστώς. Προτεκτοράτου. Με τους νέους σφόδρα ηττημένους και τα νοικοκυριά κάργα γονατισμένα, μας έχουν όλους στο χέρι από χέρι.
Φυλακισμένους μέσα σ’ έναν Καραγκιόζ - Μπερντέ, όπου ηθικό πλεονέκτημα έχουν ο Βεληγκέκας κι ο Χατζατζάρης. «Ήρθατε εδώ για να δείτε κάτι πιο γαμημένο απ’ τη χώρα σας;»…
Στάθης Σταυρόπουλος
