Στις 12 Σεπτεμβρίου του 2014 η Γερμανία και η Ελλάδα υπέγραψαν ένα Σύμφωνο ιστορικής λήθης. Η δήλωση πρόθεσης για τη σύσταση του «Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας» υπεγράφη παρουσία του Ομοσπονδιακού Προέδρου, Γκάουκ και του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, στο ανάκτορο Bellevue του Βερολίνου. Η έδρα του θα είναι η Πελοπόννησος. Η "αριστερή" κυβέρνηση συνεχίζει με καμάρι το αγαστό έργο της "φίλης" Γερμανίας που θα θάψει οριστικά την Δικαίωση της εθνικής αξιοπρέπειας και μνήμης.
Η Γερμανία που δεν έχει υπογράψει Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ξαφνικά γίνεται ο καλός εταίρος που θα μάθει στα ελληνόπουλα πόσο καλοί είναι οι "φίλοι μας οι Γερμανοί" και βέβαια βάζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο στον πάγο οποιαδήποτε συνέχεια στα διεθνή δικαστήρια για το θέμα των αποζημιώσεων που αφορούν καταρχάς στο κατοχικό δάνειο και στην κλεμμένη πολιτιστική κληρονομιά, στην συνέχεια.
Πληρώνουμε την ιστορική αμνησία
Το γελοίο της όλης υπόθεσης είναι ότι το πρόγραμμα δεν χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από την κατηγορούμενη Γερμανία για εγκλήματα πολέμου και αρπαγή ελληνικού δημοσίου χρήματος, αλλά από κοινού με την Ελλάδα! Ο ετήσιος προϋπολογισμός φτάνει στα 2 εκατ. ευρώ και θα πληρώνεται εξίσου και από τις δύο χώρες, ενώ το καταστατικό είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να συμμετέχει σε αυτό το "τσιρότο" της Ιστορίας και η Ε.Ε. αφού ο θεάρεστος αυτός οργανισμός μπορεί να ζητήσει ευρωπαϊκή επιχορήγηση εφόσον στόχος του Ιδρύματος είναι η κοινή πορεία στην Ευρώπη των μακελάρηδων και των μακελεμένων.
Από το 1963 πληρώνουν την Σιωπή
Το κόλπο τέτοιων Ιδρυμάτων η Γερμανία δεν το έκανε μόνο στην Ελλάδα. Έχουν προηγηθεί άλλες δύο χώρες που η Γερμανία άλωσε κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για το Γερμανοπολωνικό Ίδρυμα και για το Γερμανογαλλικό Ίδρυμα Νεολαίας. Γιατί η Πολωνία δέχθηκε να συμμετέχει σε ένα τέτοιο "ειρηνικό" ίδρυμα; Το 2004 η Πολωνία ζήτησε από την Γερμανία επιπλέον αποζημιώσεις λέγοντας ότι "η χώρα δεν έχει λάβει επαρκή οικονομική επανόρθωση για καταστροφές και απώλειες από τη γερμανική επιθετικότητα, κατοχή και γενοκτονία". Όμως λίγο αργότερα η Πολωνία με την στήριξη της Γερμανίας "ξέχασε" τους νεκρούς της και τις καταστροφές, αφού μπήκε ως μέλος-κράτος της Ε.Ε διαβεβαιώνοντας το Βερολίνο ότι δεν θα υποβάλλει επίσημα το αίτημά της για αποζημιώσεις.
Για την υπόθεση της Γαλλίας, του ισχυρότερου συμμάχου της Γερμανίας στην Ε.Ε των δύο ταχυτήτων, τα πράγματα ήταν πιο απλά. Στις διμερείς συμφωνίες 1959-1964 η Γαλλία κατάφερε και πήρε από την Γερμανία Συνθήκη Ειρήνης, το "Γερμανογαλλικό Ίδρυμα Νεολαίας" αλλά και 400 εκατ. μάρκα.
Την ίδια εποχή, η Ελλάδα με την μεγαλύτερη απώλεια πληθυσμού στατιστικά στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, πήρε μόλις 115 εκατ. μάρκα παραδίδοντας τον "Χασάπη της Θεσσαλονίκης" Μαξ Μέρτεν στην Γερμανία (όπου έζησε ελεύθερος) και πιστώσεις από την τότε γερμανική κυβέρνηση για "έργα υποδομής" μετά δανείου 200 εκατ. μάρκων. Δηλαδή μάς έδωσαν 115 και ακόμη σήμερα τους χρωστάμε από εκείνο το δάνειο. Παρέα με τα δάνεια φθάσαμε το 2014 επί προεδρίας Παπούλια να έχουμε και επίσημα Γερμανικό Ίδρυμα που "εμπαίζει" μαρτυρικές πόλεις και χωριά με ταξιδάκια νέων στο Βερολίνο για δήθεν επαγγελματική εμπειρία.
Η "αριστερή" κυβέρνηση συνεχίζει το έργο με πάθος
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, η οποία δια στόματος της προέδρου της Επιτροπής για τις γερμανικές επανορθώσεις, κα Ζωή Κωνσταντοπούλου υπολογίζει το χρέος της Γερμανίας να φθάνει μέχρι και 340 δις ευρώ, ολοκληρώνει το θεάρεστο έργο του "Γερμανοελληνικού Ιδρύματος Νεολαίας". Με δελτίο τύπου του Υπουργείο Παιδείας μαθαίνουμε επίσημα ότι ο νυν υπουργός, κ Μπαλτάς στις 3 Ιουνίου του 2015 πέρασε από την από κοινού πρόθεση στην από κοινού σύσταση του Γερμανοελληνικού Ιδρύματος Νεολαίας :
Ένας έρωτας γεννιέται
Το ύποπτο έργο αυτών των Ιδρυμάτων γερμανικής έμπνευσης φαίνεται από τις δηλώσεις της Γερμανίδας υπευθύνου του Γερμανογαλλικού Ιδρύματος Νεολαίας, Florence Gabbe: "Το δικό μας Ίδρυμα συστάθηκε το 1963. Η σταδιακή βελτίωση των σχέσεων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με την ωρίμανση της ευρωπαϊκής ιδέας". Δηλαδή για την ευρωπαϊκή ιδέα, ας ξεχάσουμε την θηριωδία.
Το Γερμανοπολωνικό Ίδρυμα συστήθηκε μετά την Ένωση των δύο Γερμανιών και καθώς ήταν υπό επεξεργασία η είσοδος της χώρας στην Ε.Ε. Ο υπεύθυνος του ιδρύματος είναι περήφανος που οι Πολωνοί ερωτεύονται Γερμανούς ξεχνώντας τις παλιές κακιές στιγμές του παρελθόντος: "Χρειαστήκαμε δέκα χρόνια περίπου για να καταρρίψουμε τα στερεότυπα, με τα οποία είχαμε μεγαλώσει, τις αλληλοκατηγορίες που είχαμε και οι δύο λαοί “καταπιεί. Οι μεν διαμαρτύρονταν ότι τους είχαν πάρει τα σπίτια, οι δε ότι οι Γερμανοί ήταν οι αυτουργοί ενός καταστροφικού πολέμου. Σήμερα, η κατάσταση διαφέρει πολύ. Οι εθελοντές μας μαθαίνουν αυτόματα τη γλώσσα του πάλαι ποτέ “εχθρού”, ενώ δεν λείπουν και οι γερμανοπολωνικοί έρωτες".
Έπονται τα καλύτερα
Τον Δεκέμβριο του 2014 αποφασίστηκε να συσταθεί και το "Γερμανοελληνικό Ταμείο για το Μέλλον", το οποίο υπάγεται αποκλειστικά στο υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας και χρηματοδοτείται με 1 εκατ. ευρώ το χρόνο. Όμως το καταστατικό του όχι μόνο δεν θίγει τυπικά το θέμα των Γερμανικών θηριωδών, αλλά όπως είχε τονίσει τον Μάρτιο του 2015 η κ. Μέρκελ "στόχος του "Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον" είναι η επιστημονική διερεύνηση των ελληνογερμανικών σχέσεων τα τελευταία 200 χρόνια με κέντρο βάρους την περίοδο της γερμανικής κατοχής". Η Γερμανική Κατοχή ξαφνικά μετατράπηκε σε "ελληνογερμανική σχέση". Και όχι μόνο αυτό. Η Γερμανία θυμήθηκε ότι ο Όθωνας ήταν Γερμανός βασιλιάς της Ελλάδας και το Κοινοβούλιο παλάτι του Γερμανού μονάρχη.
Τι θα κάνει αυτό το νέο Ίδρυμα; Πολύ απλά θα χρηματοδοτεί έργα στην Ελλάδα αποσκοπώντας «μακροπρόθεσμα στην αποδόμηση του ιστορικού βάρους» της Γερμανίας απέναντι στη χώρα μας. Πάντως με απλούς υπολογισμούς θα περάσουν αιώνες για την "αποδόμηση του ιστορικού βάρους" της Γερμανίας αν το χρέος προς την Ελλάδα είναι 340 δις ευρώ και αυτή δίνει 1 εκατ. ευρώ το χρόνο και χωρίς να κάτσει στο σκαμνί ως κατηγορούμενη για τις θηριωδίες της εναντίον των Ελλήνων.
Αυτό που αποζητά η Γερμανία είναι όλες οι μαρτυρικές κοινότητες να δηλώσουν συμμετοχή για "έργα" και να κλείνουν σιγά-σιγά το θέμα της δικαιοσύνης που δεν ήρθε ποτέ. Ακόμη υπάρχουν μερικές μαρτυρικές κοινότητες που αποφάσισαν να μην μπουν στο συγκεκριμένο ταμείο επιμένοντας να διεκδικήσουν συνολικά τις επανορθώσεις από την Γερμανία. Άγνωστο αν η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας θα βάλει πλάτη και για το "Γερμανοελληνικό Ταμείο για το Μέλλον".
Ίσως να μιμηθεί το παράδειγμα της Πολωνίας το 2004 και να υποστηρίξει τις 200 χρόνων "ελληνογερμανικές σχέσεις" για την διαρκή παραμονή της Ελλάδας ως αναξιοπρεπές κράτος-μέλος της Ε.Ε με πλήρη αμνησία.
Ο Γλέζος κάτι παραπάνω ξέρει
Ο πολιτικός που κατάλαβε εγκαίρως τον λόγο ύπαρξης αυτών των δύο Ιδρυμάτων γερμανικής έμπνευσης ήταν ο Ευρωβουλευτής του Σύριζα, κ. Μανώλης Γλέζος. Από το 2014 που η Γερμανία έστηνε το κόλπο με την συμμετοχή του τέως προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, ο κ. Γλέζος ενέργησε δημοσίως με επιστολή στον κ. Παπούλια:
"Tο Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, είχε εγκαίρως λάβει θέση για το «Ελληνογερμανικό (κατά κυριολεξία Γερμανογερμανικό) Ταμείο για το Μέλλον» και για το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας».
Επισημάναμε εγκαίρως και μετ΄ επιτάσεως τους κινδύνους που επιφέρει η άγνοια της Ιστορίας και η Λήθη, τη στιγμή, μάλιστα, που η άγνοια της φρίκης του ναζισμού έχει συμβάλει στη γιγάντωση του νεοφασισμού πανευρωπαϊκά, αλλά και στην πατρίδα μας, όπου οι νεοναζιστές κατέστησαν υπαρκτή δύναμη στο Κοινοβούλιο και εξέλεξαν και Ευρωβουλευτές.
Η Πατρίδα μας, κύριε Πρόεδρε, ούτε έχει πράξει κάτι για το οποίο θα έπρεπε να εντρέπεται, ούτε έχει διαπράξει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, του Πολιτισμού και της Ιστορίας , από τα οποία θα έπρεπε να αποκαθαρθεί. Εμείς και τους αγωνιστές θυμόμαστε και τους αγώνες τιμάμε και τα θύματα έχουμε χρέος να δικαιώσουμε.
Όποιος νομίζει ότι πρέπει να αποκαθαρθεί, να αποπληρώσει το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο. Να καταβάλει τις καθορισμένες επανορθώσεις για την αρπαγή του πλούτου και την καταστροφή των παραγωγικών δομών και υποδομών του Ελληνικού Λαού.
Να επιστρέψει τους αρχαιολογικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς. Και να αποζημιώσει τα θύματα της θηριωδίας εκφράζοντας έμπρακτα τη μεταμέλεια για τις πράξεις του. Τότε, θα έχει αποδοθεί δικαιοσύνη και θα ακολουθήσει και η κάθαρση.
Στο πλαίσιο αυτό, οι δηλώσεις σας, στις 12 Σεπτεμβρίου 2014, κατά τη διάρκεια της υπογραφής της κοινής πρόθεσης για την ίδρυση του Ελληνο-Γερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας στο Βερολίνο: «Νομίζω ότι στη χώρα μου το Ίδρυμα αυτό θα έχει τη δυνατότητα να παίξει και έναν άλλο πολύ σημαντικό ρόλο: στην αποκάθαρση της ιστορίας από πολλά πράγματα τα οποία βαρύνουν χωρίς να είναι η πραγματικότητα. Πράγματι έχουνε γίνει πολλά τα οποία έχουμε καταδικάσει, για τα οποία έχουμε πολεμήσει, αλλά γίνονται και πάρα πολλά, τα οποία είναι πολύ θετικά στη συνεργασία των δύο χωρών», μας γεμίζει αφόρητη θλίψη. Τον θεωρούμε, κύριε Πρόεδρε, ως ένα επικίνδυνο και επιζήμιο δρόμο".
Βέβαια, απάντηση για την από κοινού σύσταση του Ιδρύματος που έγινε από τον υπουργό Μπαλτά της "αριστερής" κυβέρνησης με την Γερμανία δεν έχει δοθεί ακόμη από τον κ. Γλέζο.
Στο πλαίσιο της επίσκεψης του Γερμανού Προέδρου Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ υπεγράφη η σχετική συμφωνία για την ίδρυση του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας.
Η συμφωνία είναι μια διμερής πρωτοβουλία που εκ των πραγμάτων δε μπορεί να είναι μια ισότιμη συνεργασία. Είναι μια ετεροβαρής σχέση που έχει τα χαρακτηριστικά της υπόδειξης, καθοδήγησης και ελέγχου από πλευράς του ισχυρότερου Ευρωπαϊκού κράτους απέναντι στον πιο αδύναμο και εξασθενημένο «εταίρο» του.
Το σχετικό νομοσχέδιο είχε εγκριθεί από την Βουλή. Όλα τα κόμματα τάχθηκαν υπέρ της κύρωσης της σύμβασης, εκτός από το ΚΚΕ που δήλωσε «παρών» (για λόγους αντικαπιταλιστικούς..), και της Χρυσής Αυγής που καταψήφισε.
Πρόκειται για άλλη μια γερμανική έμπνευση, που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας “κοινά αποδεκτής ελληνογερμανικής ιστορικής μνήμης”, μέσω ανταλλαγών μαθητών και διοργάνωσης κοινών δραστηριοτήτων, οι όροι της οποίας τίθενται αποκλειστικά από τη Γερμανία αλλά η χρηματοδότηση των προγραμμάτων κατανέμεται ισόποσα και ισομερώς. Καλείται δηλαδή η κυβέρνηση, τη στιγμή που τα κονδύλια για την παιδεία είναι πενιχρά και παρά την παρατεταμένη οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας, να καταβάλει το 50% του ετήσιου προϋπολογισμού του Γραφείου.
Το ζήτημα όμως της χρηματοδότησης δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα, καθώς το όλο εγχείρημα διενεργείται υπό τη σκιά τού ήδη αμφιλεγόμενου και ασαφούς, ως προς το χαρακτήρα και τη λειτουργία, “Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον”. Διευκρινίζεται ότι η ανταλλαγή, αυτή καθ’ αυτή, προγραμμάτων νεολαίας μεταξύ των δύο χωρών είναι ευπρόσδεκτη, όμως η συγκεκριμένη ακολουθία γεγονότων προκαλεί δυσπιστία ως προς τη σκοπιμότητα του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας.
Από τη μία έχουμε τις δηλώσεις της Γερμανίδας υφυπουργού Κάρεν Μαρκς, σύμφωνα με τις οποίες “…οι λόγοι δημιουργίας του σχετίζονται περισσότερο με το κύμα αντιγερμανισμού στην Ελλάδα κατά τα χρόνια της κρίσης και τη δραματική επιδείνωση της δημόσιας εικόνας της Γερμανίας, που πριν από την κρίση, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, ήταν η πιο δημοφιλής χώρα της Ευρώπης ανάμεσα στους Έλληνες”. Από την άλλη έχουμε δήλωση του γερμανικού υπουργείου Παιδείας, σύμφωνα με την οποία δε επιτρεπόταν να τεθεί ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων, κατά την περυσινή επίσκεψη νέων από μαρτυρικούς δήμους της Ελλάδας στην Γερμανία, “…διότι το πρόγραμμα αφορά μια πλατφόρμα νέων που θέλουν να δουν μπροστά ένα κοινό μέλλον”. Φυσικά η συγκεκριμένη δήλωση έχει πλέον αποσυρθεί από το διαδίκτυο (!).
Τα σενάρια περί σκοπιμότητας ενισχύονται από την αντίστοιχη πρακτική της Γερμανίας στην περίπτωση της Πολωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η σύσταση του Γερμανοπολωνικού Ιδρύματος Νεολαίας ήρθε τη στιγμή που η Πολωνία ζήτησε από τη Γερμανία επιπλέον αποζημιώσεις λέγοντας ότι “η χώρα δεν έχει λάβει επαρκή οικονομική επανόρθωση για καταστροφές και απώλειες από τη γερμανική επιθετικότητα, κατοχή και γενοκτονία”, ενώ λίγο αργότερα, η Πολωνία με τη στήριξη της Γερμανίας μπήκε ως μέλος-κράτος της Ε.Ε., διαβεβαιώνοντας το Βερολίνο ότι δε θα υποβάλει επίσημα το αίτημά της για αποζημιώσεις.
Πρώην βουλευτής ΑΝΕΛ Ηρακλείου Κώστας Δαμαβολίτης
Που θα φτάναμε αν κάθε χώρα της κατέβαινε η ιδέα πως τα εγκλήματα πολέμου ΔΕΝ παραγράφονται
Wo kämen wir denn hin, wenn jedes Land auf die Idee käme, dass Kriegsverbrechen nicht verjähren?
Η εμπνευστής του ελληνογερμανικού ιδρύματος νεολαίας και του ταμείου για το μέλλον Sigrid Skarpelis-Sperk
Να της θυμίσουμε ότι και η χώρα της έχει υπογράψει την 2391 απόφαση του ΟΗΕ για την "Σύμβαση για το απαράγραπτο των εγκλημάτων πόλεμου και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας" που ισχύει από 11 Νοεμβρίου του 1970.
[ ΕΔΩ http://www.refworld.org/cgi-bin/texis/vtx/rwmain/opendocpdf.pdf?reldoc=y&docid=4f59e3ae2 }
Εκεί στο Άρθρο 1 σημειώνει η απόφαση
"Τα παρακάτω εγκλήματα είναι απαράγραπτα ανεξάρτητα από την ημερομηνία διάπραξης τους"
Η διεθνής νομολογία άλλωστε επαναλαμβάνει με ηχηρό τρόπο ότι η λήθη στα εγκλήματα πολέμου, οδηγεί στην επανάληψή τους.
kinisienergoipolites.blogspot.com
[ ΕΔΩ http://www.refworld.org/cgi-bin/texis/vtx/rwmain/opendocpdf.pdf?reldoc=y&docid=4f59e3ae2 }
Εκεί στο Άρθρο 1 σημειώνει η απόφαση
"Τα παρακάτω εγκλήματα είναι απαράγραπτα ανεξάρτητα από την ημερομηνία διάπραξης τους"
Η διεθνής νομολογία άλλωστε επαναλαμβάνει με ηχηρό τρόπο ότι η λήθη στα εγκλήματα πολέμου, οδηγεί στην επανάληψή τους.
kinisienergoipolites.blogspot.com
Οταν ιδρύθηκε το Γαλλογερμανικό Ιδρυμα Νεολαίας δεν μπήκε το ζήτημα των αποζημιώσεων καθόλου σαν θέμα. Ηταν ένα σχέδιο καθαρά για τη συμφιλίωση. Ετσι ακριβώς είναι και εδώ
dr. Schultheiss πρέσβης στην Ελλάδα [2005 - 2010]
Στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953, η γερμανική πλευρά είχε συμφωνήσει στο πλαίσιο της συνθήκης για το γερμανικό χρέος και είχε επιφυλαχθεί έναντι των εχθρών της στον πόλεμο να διευθετήσει τις πολεμικές οφειλές της οριστικά μετά την υπογραφή συνθήκης ειρήνης. Μετά τη γερμανική Επανένωση όμως η γερμανική πλευρά συνειδητά απέφυγε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης. Αντί συνθήκης ειρήνης, υπεγράφη η Συνθήκη 2+4 στην οποία βασίζεται και η γερμανική θέση ότι «εφόσον δεν υπάρχει συνθήκη ειρήνης δεν θα πάρετε τίποτα»
Ούλριχ Μπάτις γερμανός νομικός
