Έχουμε αναδείξει κατ’ επανάληψη τον επικίνδυνο χαρακτήρα που προσλαμβάνουν οι αναθεωρητικές διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στα Δυτικά Βαλκάνια…
Και φυσικά, έχουμε επισημάνει την επίσης σοβαρή πιθανότητα της περαιτέρω διάχυσης αυτών των διεργασιών, ως συνέπεια ΚΑΙ της συστηματικής προσπάθειας συγκεκριμένων κέντρων, που επιχειρούν να συνδυάσουν τα τεκταινόμενα αλλά και τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις τους, με επιλογές που εδραιώνουν την δραματική υποχώρηση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
Ενώ όταν δεν συμβαίνει αυτό, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε επιλογές που εγκαινιάζουν μια ελαστική και κατά περίπτωση εφαρμογή αυτών των κανόνων, η οποία ωστόσο δημιουργεί νέα νομικοπολιτικά τετελεσμένα στο διεθνές γεωπολιτικό στερέωμα, εύκολα αξιοποιήσιμα από τις δυνάμεις του επιθετικού αναθεωρητισμού.
Το ίδιο το πρόβλημα των αναθερμαινόμενων ανατροπών στη Βαλκανική, προφανώς εδράζεται σε χρόνιες παθογένειες που συντηρούνται στην ευρύτερη περιοχή και βαυκαλίζουν εθνικισμούς, αλυτρωτισμούς και στρατηγικές μεγαλοϊδεατισμών στην «γειτονιά» των πολλών «παγωμένων πολέμων».
Η έξαρση ωστόσο των τελευταίων μηνών, μέσα από την οποία αποκαλύφτηκαν και τερατουργήματα, όπως αυτό που σχετίζεται με το περιεχόμενο της μέχρι πρότινος μυστικής διπλωματίας μεταξύ της Σερβίας και του Κοσσόβου, στο οποίο ενσωματώνεται και η ιδέα περί ανταλλαγής εδαφών και ουσιαστικής τροποποίησης των συνόρων, είναι μια διεργασία επικίνδυνη, η οποία ουσιαστικά «αποδεσμεύτηκε» μετά από το έκτρωμα των Πρεσπών, στο οποίο συνηγόρησε η Ελληνική Κυβέρνηση.
Το έκτρωμα των Πρεσπών, δεν είναι μονάχα μια κορυφαία πράξη μειοδοσίας, ανεπίτρεπτη και πολλαπλά επικίνδυνη, αλλά – ακριβώς επειδή είναι τέτοια – άνοιξε και τον ασκό του Αιόλου για μια γενικευμένη ανατρεπτική δυναμική, με την οποία ενσωματώνονται στη διπλωματική κουλτούρα…
- Παραδοχές που αποκαθηλώνουν και παραιτούν από αδιαπραγμάτευτες εθνικές προτεραιότητες…
- Πρακτικές απροκάλυπτης εμπλοκής της «εκκλησιαστικής διπλωματίας» στη Γεωπολιτική…
- Προκλήσεις που νομιμοποιούν τις επιδιώξεις εκείνων που θέλουν να μην αποτελεί εξαίρεση, αλλά κανόνα και εντελώς συνηθισμένο γεγονός, η διαρκής εμπλοκή του ΣΑ σε «ερωτήματα» με γενικευμένη αναθεωρητική ατζέντα. Αλλά και…
- Λογικές «εκούσιας» Ιφιγενειοποίησης κυρίαρχων κρατών, με διαχρονικές και φυσικά ενίοτε και μη αναστρέψιμες γεωπολιτικές συνέπειες.
Συμπέρασμα πρώτο: Το έκτρωμα των Πρεσπών επομένως, υπήρξε ο καταλύτης που απελευθέρωσε σειρά αρνητικών διεργασιών και καταστροφικών σεναρίων… Αποτελεί πρωτογενές υπόδειγμα «εκούσιας» παραίτησης ενός κυρίαρχου κράτους, από τα θεμελιώδη και τα αδιαπραγμάτευτα… Και θα χρησιμοποιηθεί ως θερμοκοιτίδα αναπαραγωγής πρακτικών και οργανωμένων διεκδικήσεων από τους φορείς του επιθετικού αναθεωρητισμού, που θα επιχειρήσουν να τροποποιήσουν δραματικά το χάρτη της επόμενης μέρας.
Και αυτή ήταν η αρνητική συμβολή του κ. Κοτζιά και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στην εξυπηρέτηση των σχεδιασμών που προσβλέπουν στην δραματική επανενεργοποίηση του απασφαλισμένου ναρκοπεδίου των Βαλκανίων.
Η κατάσταση που διαμορφώνεται ως συνισταμένη των παραπάνω παραμέτρων, είναι ανησυχητική… είναι πολλαπλά επικίνδυνη… Και περισφίγγει την χώρα μας στην περιδίνηση πολύ αρνητικών διεργασιών και εξελίξεων. Το επιπρόσθετο επιβαρυντικό στοιχείο αυτής της εξέλιξης, είναι…
- Η πλήρης κατάρρευση του εθνικού προσήμου στην Εξωτερική της πολιτική…
- Η απόλυτα δουλοπρεπής στάση με την οποία διαχειρίζεται σε Διεθνές επίπεδο τις εθνικές της υποθέσεις. Και φυσικά…
- Η πλήρης αποδόμηση της όποιας εθνικής στρατηγικής θα μπορούσε να της προσδώσει ένα διακριτό στίγμα, σε ένα περιβάλλον επιθετικά μεταβαλλόμενο.
Συμπέρασμα δεύτερο: Η παρουσία λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, δεν σηματοδότησε μονάχα την απρόσκοπτη ολοκλήρωση του αποδομητικού έργου το οποίο εγκαινίασαν οι προηγούμενοι, στο επίπεδο της οικονομίας και της πλήρους κατάρρευσης των θεσμών… Ήταν μια παρουσία μεταξύ άλλων και εθνικά καταστροφική, αφού οδήγησε συνειδητά στην πλήρη κατάρρευση ΚΑΙ της στοιχειώδους εθνικής στρατηγικής πού όφειλε να έχει η χώρα, για ν ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις σύνθετες γεωπολιτικές προκλήσεις.
Η ατζέντα της επόμενης περιόδου επιβαρύνεται επικίνδυνα, και η χώρα έχει απωλέσει το σύνολο των στηριγμάτων που θα μπορούσαν να την καθιστούν γεωπολιτική οντότητα με υπόσταση, στο εγγύς και ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Οι Ελληνοαλβανικές διαπραγματεύσεις θα «σπρωχτούν» στη φάση του επιλόγου, αλλά η περίοδος που μεσολάβησε, χαρακτηρίστηκε από την κλιμακούμενη Αλβανική απαιτητικότητα, που δυστυχώς δεν βρήκε απέναντί της την αποφασιστική στάση του κ. Κοτζιά. Ο κ. Κοτζιάς λειτούργησε ΚΑΙ εδώ ως πολιτικός ατζέντης ξένων στρατηγικών συμφερόντων, και ήδη προετοιμάζει τον δικό του επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, για να παραπλανήσει ΚΑΙ ΠΑΛΙ την Ελληνική κοινωνία για το προϊόν της «υπερήφανης» διαπραγμάτευσης στην οποία επιδόθηκε. Οι ειδήσεις επομένως που αναμένονται, δεν μπορούν να θεωρηθούν ελπιδοφόρες.
Η Σερβοκοσσοβάρικη διπλωματική διεργασία, σύντομα θα «ξεράσει» το τέρας που εξέθρεψε μέσα σε μακροχρόνια σιωπή και μυστικότητα, και αυτό θα σηματοδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην ευρύτερη περιοχή.
- Αντιδράσεις στην ίδια την Σερβοκοσσοβάρικη γεωγραφική περιφέρεια, από τα πληθυσμιακά τμήματα που θα αισθανθούν τα πρώτα θύματα της διαφαινόμενης ετεροβαρούς συμφωνίας.
- Αντιδράσεις από τον Αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, που βλέπει τόσο το έκτρωμα των Πρεσπών, όσο και το περιεχόμενο της Σερβοκοσσοβάρικης συμφωνίας, να τροφοδοτούν τις ανομολόγητες ορέξεις του για την συνολική τροποποίηση των δεδομένων στα σύνορα της Βαλκανικής.
- Αντιδράσεις στην περιδίνηση των οποίων θα συνθλιβεί η Βοσνία, και μαζί με αυτήν και η πολυδιαφημισμένη «ηρεμία» στην Σκοπιανή επικράτεια.
Το ΣΑ του ΟΗΕ, θα κληθεί να επικυρώσει ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ, αλλά η Ρωσία για να ενδώσει σ αυτό, έχει ισχυρά αντισταθμίσματα να προβάλει σ αυτό το ευρύτερα αναθεωρητικό γεωπολιτικό παζάρι.
Η Κίνα από την άλλη μεριά, επειδή έχει τους δικούς της λόγους να ανησυχεί για τον ασκό του Αιόλου που εγκαινιάζουν αυτές οι αποφάσεις, στο δικό της Θιβέτ με την αποσχιστική παρουσία των Ουιγούρων, δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ ήδη πιέζει τους πάντες για δεσμευτική ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ στο Κυπριακό, μέσα στην οποία απαιτεί να ενσωματωθεί το σύνολο των διαπραγματευτικών υπαναχωρήσεων που έκανε την προηγούμενη περίοδο ο Αναστασιάδης και στη Γενεύη, και στο Κρανς Μοντανά, και στο Μον Πελεράν.
Η Τουρκία επίσης καιροφυλακτεί μόλις κλειδώσουν οι νέες περί Διεθνούς Δικαίου αντιλήψεις, να εγείρει ζητήματα αναθεώρησης της Λωζάνης με επίκεντρο την Ελληνική Θράκη, ενώ την ίδια στιγμή κλιμακώνει την επιθετική της πρακτική στο χώρο της ΝΑ Μεσογείου.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η χώρα μας δυστυχώς επιβαρύνεται από την επιζήμια παρουσία δυο ιδιότυπα ασύμμετρων «αντιπάλων», που επιδεινώνουν τη θέση της δραματικά.
- Ο πρώτος, είναι η ίδια η κυβέρνηση της, και το επικίνδυνο δίδυμο Κοτζιά – Τσίπρα, που με τις επιλογές και τα τερτίπια τους, δεν κατεδάφισαν μόνο τη δυνατότητα μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, αλλά κατεδάφισαν κυρίως την δυνατότητα να διατηρούν μια παραγωγική και εποικοδομητική σχέση με τη Ρωσία – με ένα μόνιμο μέλος του ΣΑ δηλαδή – σε μια ιστορική εποχή που παίζονται κρίσιμα και με ευρύτερη σημασία παιχνίδια.
Σε αυτό βεβαίως το περίπλοκο σκηνικό, και στο βαθμό που το έκτρωμα των Πρεσπών, ανοίγει μεγάλες πληγές στο ήδη τσακισμένο κουφάρι της Βαλκανικής, οι οποίες ενδέχεται να σηματοδοτήσουν ευρύτερες ανατροπές στον πλανήτη, είναι πολύ πιθανόν στο επίπεδο της Γεωπολιτικής να οδηγηθούν σε ρήξη, οι σχέσεις και με την Κίνα – δηλαδή με το δεύτερο μόνιμο μέλος του ΣΑ – εν όψει κρίσιμων αποφάσεων.
- Ο δεύτερος ασύμμετρος αντίπαλος, είναι η καταστροφική διαχείριση στην οποία έχει παραδοθεί ο απαράδεκτος Πατριάρχης Βαρθολομαίος, με τις απαράδεκτες αποφάσεις του, που όπως έχουμε αποδείξει δεν συνιστούν περήφανη επιλογή, αλλά επιλογή ΔΙΠΛΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ απόλυτα συνειδητής, η οποία έρχεται να επιβεβαιωθεί και με την νέα απόφασή του να διευκολύνει τα υπερατλαντικά και φιλοτουρκικά σχέδια, με την παραχώρηση καθεστώτος ανεξαρτησίας στη σχισματική εκκλησία των Σκοπίων. (Δείτε περισσότερα ΕΔΩ)
Έτσι… η χώρα παραδομένη στη μοίρα των επιλογών των κκ Τσίπρα και Κοτζιά, παραμένει ευάλωτη ακόμη και στις όποιες συνέπειες από την στρατηγικού χαρακτήρα σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη, ακόμη και στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Επίλογος…
Η εποχή ΣΥΡΙΖΑ, σηματοδότησε την καταστροφή και την καθολική αποδυνάμωση της χώρας ακόμη και ως γεωπολιτική οντότητα, μέσα σε ένα δυναμικά και ανατρεπτικά εξελισσόμενο περιβάλλον.
Η εποχή ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε όνειδος για τον τόπο, και η μεγαλύτερη πρόκληση είναι οι τολμηρές πολιτικές που πρέπει να υπάρξουν, όχι μόνο για την ανακοπή των καταστροφικών συνεπειών, αλλά με στόχευση την ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΑΞΗ της χώρας… ΚΑΙ στην οικονομία… ΚΑΙ στο θεσμικό της εποικοδόμημα… ΚΑΙ στη φυσιογνωμία της διεθνούς της σχέσης.
Ο Κ. Κυριακόπουλος ειναι μέλος της ΠΓ του “Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ”και της “Πανελλαδικής πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Πατρίδας μας”
iskra.gr
