Στην Ηλεία το 2007 ζήσαμε μια πύρινη λαίλαπα και 44 ψυχές θυσιάστηκαν στον βωμό της αδιαφορίας, της έλλειψη ενημέρωσης, της μηδαμινής αξίας της ανθρώπινης ζωής.
Στη Bάρδα το 2015 (Οκτώβρη) ζήσαμε μια πλημμύρα χωρίς θύματα.
Στη Μάντρα το 2017 ζήσαμε μια πλημμύρα με θύματα.
Στη Ραφήνα του 2018 ζήσαμε μια ακόμα λαίλαπα, μια φονική πυρκαγιά με 81 και πλέον ψυχές στον βωμό.
Στην Ελλάδα, σε ένα μήνα και κάθε μήνα έχουμε πάνω από 100 νεκρούς και αναπήρους από τροχαία.
Η ψήφος μας έχει εξουσιοδοτήσει και η αδιαφορία μας έχει επικυρώσει μέσω του κομματισμού, του κρατισμού, των πελατειακών σχέσεων και των συνδικαλιστών, τον θάνατο, την οικονομική και φυσικά την ηθική κατάπτωση.
Σύντομα θα αρχίσουν τα σενάρια για δυνάμεις σκοτεινές, για κατασκόπους για δολιοφθορές, για σκοπιμότητες, για εχθρούς, για ασύμμετρες απειλές. Πάντα υπάρχει ένας εχθρός που πρέπει να επιστρατευτεί για να δικαιολογηθεί η καταστροφή.
Ποτέ δεν φταίει η εκάστοτε κυβέρνηση, ποτέ δεν φταίει ο κομματισμός, ποτέ δεν φταίει η ανοργανωσιά, ποτέ δεν φταίει η δημόσια διοίκηση, ποτέ δεν φταίμε εμείς. Πάντα φταίει κάποιος άλλος.
Τα ευχολόγια και οι εχθροί θα επιστρατεύονται πάντα από τους προπαγανδιστές εχθρούς της αλήθειας για να καταλαγιάσουν την οργή μας μέχρι την επόμενη καταστροφή.
Εθνική πολιτική στο να μάθουμε πώς να μην καιγόμαστε στις φωτιές, αναπτύχτηκε ;;;
Εθνική πολιτική στο να μάθουμε πώς να μην σκοτωνόμαστε στους δρόμους, αναπτύχτηκε ;;;
Εθνική πολιτική στο να μάθουμε πώς να μην πνιγόμαστε στις πλημμύρες, αναπτύχτηκε ;;;
Πόσες ψυχές χαθήκαν από το 2010 σε φωτιές, σε πλημμύρες, σε τροχαία, σε αυτοκτονίες και σε πνιγμούς στην θάλασσα;;;
Η ψήφος μας θα συνεχίσει να εξουσιοδοτεί και η αδιαφορία μας θα συνεχίσει να επικυρώνει.
economist.gr
