Αδίστακτοι εγκληματίες, μανιακοί της εξουσίας, έρποντα και όζοντα υποχθόνια όντα…

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018


Είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί αυτή η τελευταία διπλή τραγωδία στην Κινέττα και Ραφήνα Αττικής με λέξεις. Εξ ίσου δύσκολη, αν όχι δυσκολότερη, είναι η περιγραφή του νέου κατά συρροήν κρατικού εγκλήματος στην Αττική, μόλις λίγο καιρό μετά τις δύο φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα. Τί ωφελούν εξ άλλου οι περιγραφές; Όλοι γνωρίζουν την αλήθεια.

 Όλοι γνωρίζουν αυτό που η κυβέρνηση και τα όργανά της προσπάθησαν να κρύψουν επιμελώς στο ξεκίνημα της τραγωδίας. Ότι ουδέποτε εκτελέστηκε σχέδιο εκκένωσης των συγκεκριμένων οικισμών, διότι η ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος, που εποπτεύεται από το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως αδιαφόρησε παντελώς και δεν απέστειλε ποτέ τη σχετική εισήγηση.

Υπογραμμίζουμε ότι σχέδιο εκκένωσης υπήρχε (και μάλιστα προσαρμόζεται και εγκρίνεται κάθε χρόνο) αλλά δεν εφαρμόστηκε. Ότι αδιαφόρησε εντελώς η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα ΓαιΔούρου που βάσει του νόμου 4249/2014 αρ.108 είναι δεσμίως αρμόδια να αποφασίσει εγκαίρως την εκκένωση περισσοτέρων του ενός δήμων λόγω εξελισσόμενης καταστροφής . Ότι ο δήμαρχος Ραφήνας, που είναι ο αρμόδιος για να εκκενώσει τον δήμο, με την εντολή και συνδρομή της Περιφέρειας, την ώρα που καιγόταν η περιοχή, δήλωνε ότι δεν …έχει συνεδριάσει το κεντρικό συντονιστικό όργανο της Πολιτικής Προστασίας.

Μόνο όταν οι φλόγες έφτασαν στα πρώτα σπίτια, οι παρόντες αξιωματικοί άρχισαν να φωνάζουν… τρέξτε να σωθείτε.

Οι διεσπαρμένοι οικισμοί και κατοικίες (σχεδόν όλες αυθαίρετες) εντός του πυκνού πευκοδάσους, η ανυπαρξία δρόμων, οι περιφράξεις εκατοντάδων χιλιομέτρων που εμποδίζουν ακόμα και την οπτική επαφή με το τοπίο, το κατά τόπους έντονο ανάγλυφο, η νύχτα, ο πανικός, ο καπνός και η υψηλή θερμότητα συμπλήρωσαν την καταστροφή. Μια καταστροφή που μόνο έκπληξη δεν ήταν καθώς είχε προβλεφθεί με ακρίβεια ακόμα και η «ισχυρή πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιών» για εκείνη την ημέρα.

Και όσο ο Τσίπρας υποδύεται τον Καραμανλή του 2007, κάνοντας πως σημειώνει τις εστίες της φωτιάς στο Κέντρο Επιχειρήσεων, μοιράζοντας πεντοχίλιαρα και διορισμούς και μιλώντας για «ασύμμετρα φαινόμενα» και υπονοώντας την δράση σκοτεινών κύκλων που απεργάζονται την υπονόμευση της θεόσταλτης κυβέρνησης (η παλιά κομμουνιστική συνταγή της, υποτίθεται, πανταχόθεν βαλλομένης «λαοπροβλήτου» κυβέρνησης που όλοι την πολεμούν για να μην μπορέσει να επιτελέσει το φιλολαϊκό –παλαιότερα το έλεγαν φιλεργατικό– έργο της…), οι αρχές εξακολουθούν να λένε ψέματα για τον αριθμό των νεκρών και τραυματιών. Και αφού δεν εκκένωσαν τους οικισμούς, σκέφτηκαν να απαγορεύσουν τα drones των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, ώστε να μην μεταδίδουν πλάνα από τη φρίκη και προκειμένου να σβήσουν τα ίχνη του εγκλήματος προανήγγειλαν την κατεδάφιση των οικιών που έχουν καταστραφεί από την φωτιά. Η δε ανεξάρτητη αρχή που ακούει στο όνομα ΕΣΡ συστήνει στα μή ελεγχόμενα από την κυβέρνηση ΜΜΕ να «ασκήσουν τη δέουσα εποπτεία κατά την παρουσίαση της τρέχουσας τραγικής συγκυρίας, ώστε να αποφευχθεί η συμβολή των ΜΜΕ στην πρόκληση περαιτέρω πανικού στο κοινό και περαιτέρω οδύνης στους παθόντες και στους πενθούντες».

Όχι που νομίζατε πως θα έμενετο Καθεστώς απροστάτευτο.


ΥΓ. Αφήσαμε για το τέλος το σχολιασμό για τη μακάβρια σύσταση της αξιότιμης δημοσιογράφου της Πράβντα του Καθεστώτος (ΕΦΣΥΝ) Ευγενίας Λουπάκη στο κλίμα της «νηφαλιότητας» και της «υπευθυνότητας» που καλλιεργούν τα κυβερνητικά στελέχη, γαντζωμένοι στις πολύτιμες καρέκλες τους. Όχι για το θλιβερό αριθμητικό σκέλος της που έχει ήδη ξεπεραστεί αλλά για την πρωτοφανή αγριότητα και αναλγησία των υπαλλήλων του Καθεστώτος που βρίσκεται «ένα κλίκ» πιο μπροστά από αυτή των επίσημων πολιτικών οργάνων. Μια ματιά στην καριέρα τής δημοσιογράφου και ποιήτριας(!) Ευγενείας Λουπάκη –όπως και των περισσοτέρων της «Πράβντα»– αρκεί για να βεβαιωθεί και ο πιο δύσπιστος ότι, αν μή τι άλλο, γνωρίζει από «γραμμή». Την υπηρέτησε επί Ριζοσπάστη στη δεκαετία του 80, τότε που φλόμωναν τα χάπατα ότι η ραδιενέργεια του Τσέρνομπιλ είναι προβοκάτσια των ιμπεριαλιστών, κατόπιν στην Αυγή και μετά στην ΕφΣυν.

Γιατί τόση αγριότητα; Μα γιατί ξέρουν τί τους περιμένει όταν καταρρεύσει κάποια στιγμή η Εθνοσωτήριος…




Η εξουσία είναι απεχθής και αντιανθρώπινη.
Οι διάφορες όψεις με τις οποίες εμφανίζεται δεν αλλοιώνουν την ουσία της, αλλά ενισχύονται και διαμορφώνονται από το ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο αυτών που την εκφράζουν.




Έτσι, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τις διαφοροποιήσεις της, μία εκ των οποίων είναι και η παρούσα αριστεροδεξιά εκδήλωσή της που λόγω της σύνθεσής της αποτελεί την απεχθέστερη μορφή εξουσίας, την ένωση του μπολσεβικισμού-σταλινισμού με τον ακροδεξιό πολιτικαντισμό.

Κάποιοι από αυτούς που για ιδιοτελείς σκοπούς συμπορεύονταν με το σημερινό καθεστώς, παρά την μνημονιακή καταστροφή που συνεχίσθηκε και κορυφώθηκε μετά την ανάληψη της κρατικής διαχείρισης από τους αριστεροδεξιούς, μετά τα τελευταία συμβάντα είναι σφόδρα πιθανό να έχουν ολιγοστεύσει, εγκαταλείποντες το καράβι σαν τα ποντίκια. Βέβαια, οι σφογγοκωλάριοι της κάθε εξουσίας και ιδιαίτερα αυτής της αριστεροδεξιάς εκδοχής της δεν εξαλείφονται ολοκληρωτικά. Υπάρχουν για να διαιωνίζουν και να επιβεβαιώνουν την ειδεχθή υπόσταση του κρατισμού και αυτών που τον εφαρμόζουν και οι οποίοι εγκληματούν αδιαλείπτως. Πρόκειται για τους πολιτικούς και τους κάθε είδους εξουσιαστές (αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους, σοσιαλιστές, κομμουνιστές κ.λπ.) οι οποίοι βασίζονται σε όλους εκείνους που χαρακτηρίζονται και είναι πολίτες/υπήκοοι/ψηφοφόροι κ.ά. και οι οποίοι έχουν εγκαταλειφθεί στα χέρια τους «ψυχή τε και σώματι».

Η εγκατάλειψη είναι αυτή που καταπνίγει τα αρχέγονα συναισθήματα που εξισορροπούσαν το άδικο με το δίκαιο, το έγκλημα με την τιμωρία, κ.ο.κ. Έτσι εξαλείφεται η οργανική σύνδεση ύβρεως[1], νεμέσεως[2] και τίσεως[3].

Πώς αλλοιώς μπορεί να εξηγήσει κάποιος όλο αυτό το μούδιασμα που καταλαμβάνει τους άμεσα και τους έμμεσα συσχετισμένους, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, μετά από κάθε εγκληματική πράξη του κράτους και των οργάνων του; Αυτή η αλλοτρίωση, η ψευδώς επιβεβλημένη αίσθηση αδυναμίας, η προσδοκία κάποιων ψιχίων από αυτά που αρπάχτηκαν μέσα από δυσβάστακτους φόρους και αφαιρέσεις βασικών βιοτικών αναγκών και αγαθών, είναι που θεριεύουν την αλαζονεία και τον καιροσκοπισμό των εξουσιαστών.

Πώς αλλοιώς μπορεί να ερμηνευθεί το θράσος αυτών, που ενώ γνώριζαν ότι η φωτιά εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα, παρέμεναν θεατές στην αναπτυσσόμενη καταστροφή ισχυρίζονται ότι θα επαναλάμβαναν τα πεπραγμένα; Αναμείνατε, λοιπόν, ισάριθμους νεκρούς, τραυματίες, αγνοουμένους και καταστροφές κατά την επόμενη πυρκαγιά. Χαίρεσθε αλάθητοι, οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν!

Πώς μπορεί να γίνεται ανεκτή η σιωπή και η υποκρισία όταν ήδη από τις 8 το βράδυ της 23ης Ιουλίου είχαν ανακαλυφθεί και γνωστοποιηθεί στις αρχές οι πρώτοι νεκροί και αυτό το Αλεξόανο μαζί με τα συν αυτώ κνώδαλα υποκρίνονταν τους ανήξερους, τέσσερις ώρες μετά, με καταφανή προσπάθεια να στήσουν σενάρια συνομωσίας.

Ποιός μπορεί να θεωρήσει τυχαία την κοινή συναίνεση όλων των πολιτικών κομμάτων με τους χαμηλούς τους τόνους και την ήπια στάση με τρόπο που να επιβάλουν το καθεστώς της καθήλωσης και εξάτμισης της κοινωνικής οργής στο όνομα της μνήμης των νεκρών την ίδια στιγμή που τους καπηλεύονται προσδοκώντας αύξηση των ψήφων τους στις επερχόμενες εκλογές; Ο καιροσκοπισμός είναι κοινός επειδή, όπως λέγεται, «όλοι τους έχουν χεσμένη την φωλιά τους», αφού στις αμαρτίες τους περιλαμβάνονται και οι θάνατοι ανυποψίαστων ανθρώπων από πυρκαγιές. Μεταξύ των άλλων άλαλος και αόρατος ο κατοικοεδρεύων στη Ραφήνα πρώην πρόεδρος της Νου Δου κι ας ένοιωσε την ανάσα της φωτιάς να τον αγγίζει. Τουμπεκί που λένε…

Πώς γίνεται να ακούγονται δια στόματος των εξουσιαστών απίστευτες ασυναρτησίες και ψεύδη που αλληλοαναιρούνται; Ενώ είναι γνωστό ότι ο κόσμος που ευρίσκετο στο Μάτι με το ζόρι θα μπορούσε να προσεγγίζει τις 5.000 τολμούν και μιλούν για 25.000 οι οποίες ήταν, τάχα, αδύνατο να απομακρυνθούν. Όμως και χρόνος και δυνατότητα απομάκρυνσης του κόσμου υπήρχε. Αλλά τις καμπάνες και ντουντούκες τις έχουν για να συγκεντρώνουν οπαδούς και όχι για να σώζουν ζωές!

Αλαζόνες, ψεύτες, προσκολλημένοι με πάθος στην εξουσιαστική καρέκλα, αμετανόητοι και αδίστακτοι, όπως όλοι οι εξουσιαστές. Αυτοί είναι οι σημερινοί διεκπεραιωτές του κρατισμού. Προς αυτόν τον κρατισμό, παρά τα όσα δεινά έχει προκαλέσει, τόσον οι διοικούντες όσον και οι μελλοντικοί διάδοχοί τους, δηλαδή οι υπόλοιποι πολιτικοί και πολιτικολογούντες, σπεύδουν να καλέσουν και πάλι παθόντας και μη· τους ζητούν να τον προσκυνήσουν εκ νέου και να τον καλλωπίσουν. Τώρα εμφανίζονται αυτοί ως οι ικανοί και καταλληλότεροι να ανασυστήσουν το κράτος δομικά και πολιτικά. Με αυτή την πολλαπλή επανάληψη θέλουν να ξεχαστεί η ουσιαστική προέλευση του μεγαλύτερου μέρους των καταστροφών, που έχουν συμβεί μέχρι τώρα. Όσοι ανόητοι, σπεύσατε!




[1] Ὕβρις είναι η βίαιη αλαζονική και προσβλητική συμπεριφορά.

[2] Νέμεσις είναι η επιβάλλουσα την ποινή με την οποίαν θα τιμωρηθεί ο υπερόπτη, ο μεγάλος εγκληματίας. Με την Νέμεσιν επέρχεται η ισορροπία εντός του ανθρωπίνου γένους.

[3] Τίσις είναι η τιμωρία και συντριβή του υβριστή.




anarchypress.wordpress.com
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ