Τι γίνεται όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω μια πιασάρικης live αναμετάδοσης σε Facebook και Instagram προσπαθεί να μας πείσει ότι επιχειρεί και επιτυγχάνει μάλιστα να καταπολεμήσει την νεανική ανεργία;
Πάμε όμως να δούμε πως και αν πραγματικά απαντάει μια εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο φάντασμα της νεανικής ανεργίας που χτυπά τη πόρτα της Ευρώπης με διαφορετικές εντάσεις ανά χώρα.
Το πιο βασικό από όλα είναι ότι η ίδια η πραγματικότητα σε πολλές χώρες της Ευρώπης αναγκάζει τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παραδέχονται ανοιχτά χωρίς πλασματικές επικαλύψεις ότι σημαντικό μέρος των χωρών της Ευρώπης νοσεί απ αυτό που καλούμε νεανική ανεργία και ότι, οτιδήποτε γίνεται από πλευράς Ε.Ε στη πραγματικότητα βελτιώνει στο ελάχιστο τα πραγματικά νούμερα της ανεργίας και τελικά μέσω των ελαστικών μορφών εργασίας μπορεί αυτά να μειώνονται, αλλά οι ζωές μας σίγουρα δεν καλυτερεύουν.
Η κ. Romana Tomc, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. αναφέρει στη συνέντευξη της ότι οι νέοι έχουν ανάγκη όχι απλώς από δουλειά αλλά από καλοπληρωμένη και με ποιότητα εργασία. Και εδώ με την κ.Romana Tomc θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμφωνούμε αλλά όταν ερωτάται πως αυτό θα επιτευχτεί τότε αναγκαστικά βάζει νερό στο κρασί της και μας τα γυρνάει.
Απαντά με το κλασσικό τροπάρι που πια έχουμε μάθει όλοι και όλες πολύ καλά να μας λένε ότι
καθώς η κατάσταση αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει, η αγορά εργασίας αλλάζει, πρέπει να αποδεχθούμε και να μάθουμε να ζούμε με τις ορισμένου χρόνου συμβάσεις, με την μερική απασχόληση με τις απλήρωτες υπερωρίες και με την εν γένει επισφαλή εργασία και ότι εμπεριέχεται μέσα σ αυτή.
Άρα η μόνη απάντηση-λύση της Ε.Ε όπως και της ελληνικής κυβέρνησης στη ζοφερή πραγματικότητα που καλούμαστε να ζήσουμε είναι πως πρέπει σιωπηλά να προσαρμοστούμε ή για να το πούμε καλύτερα και όπως πραγματικά έχει να υποταχθούμε σε ότι φέρνει η νέα οικονομική κατάσταση.
Απλήρωτες/οι μέσα στο ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο!
Η κ. Romana Τοmc στην συνέχεια, άθελα της ή μη, δεν διστάζει να αποκαλύψει πως μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα γραφεία έχουν απλήρωτους νέους εργαζομένους.
Ναι, αν αναρωτιέστε, αυτά τα μέλη της Ε.Ε είναι τα ιδία μ’ αυτά που και καλά βρίσκονται σε διαβούλευση ώρες επί ωρών για την δημιουργία πρωτοβουλιών και προγραμμάτων με σκοπό μείωση της νεανικής ανεργίας και της απλήρωτης εργασίας εντός της Ε.Ε (Youth employment initiative – Youth employment guarantee.)
Δηλαδή όσο χαρτογραφούν τις λύσεις για τη μείωση της ανεργίας και της απλήρωτης εργασίας, έχουν απλήρωτους ασκούμενους μέσα στα γραφεία του Ευρωκοινοβουλίου. Αυτό αν μη τι άλλο το ακούς και σου γεννά μια εμπιστοσύνη ότι αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν το πρόβλημα σου και πασχίζουν για την λύση.
Και για το κλείσιμο η κ.Tomc πετάει το μπαλάκι στην εξέδρα λέγοντας πως
ναι μεν οι κυβερνήσεις είναι υπεύθυνες για την ανεργία αλλά κύριοι υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι που μπορούμε και πρέπει να καταφέρουμε να βρούμε μια ‘’καλή δουλεία‘’.
Το κλασσικό ιδεολόγημα περί εφοδιασμένων από προσόντα και σπουδές νέων που δεν θα χαθούν γιατί ‘’ο καλός δεν χάνεται’’, όπως πολύ πιθανότατα λέγανε οι γονείς σε όλους μας.
Αυτή η θέση δεν είναι απλώς μια συμπύκνωση του «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Είναι κάτι πολύ παραπάνω.
Είναι αυτή η δήλωση γύρω από την οποία προκύπτουν όλες οι συνεπαγωγές περί «άεργων», «τεμπέληδων», ανέργων που δεν θέλουν και βαριούνται κατά πλειοψηφία να βρουν δουλειά Είναι τέτοιου τύπου δηλώσεις που προσπαθούν να υπαγάγουν την ανεργία ή τους όρους εργασίας σε ένα εντελώς προσωπικό – ατομικό ζήτημα/επιλογή. Είναι «δικό σου θέμα» σε τελική ανάλυση το πώς δουλεύεις και το αν δουλεύεις, θα γυρίσουν και θα σου πουν.
Λες και όλα τα επιλέγεις εσύ. Το αν θα δουλέψεις.
Σε ποιο αντικείμενο. Με όσα λεφτά. Με τι όρους εργασίας.
Λες και δεν υπάρχει εργοδοτική τρομοκρατία, λες και δεν σου επιβάλλονται συνθήκες, λες και δεν υπάρχει ένα αμείλικτο ποσοστό ανεργίας πάνω από 20% στην Ελλάδα.
Η απόλυτη λήψη του ζητουμένου λοιπόν: Έχουμε ανεργία; Πως θα την αντιμετωπίσουμε; Θα σας πούμε να πάτε και να βρείτε δουλειές επειδή σε τελική ανάλυση αυτό εξαρτάται από εσάς… Σπουδαία αντιμετώπιση, ευχαριστούμε πολύ.
Όσο και αν θέλουν να μας πείσουν ότι είμαστε κύριοι υπεύθυνοι για ότι μας συνέβη γνωρίζουμε πολύ καλά από φίλους, γνωστούς αλλά και από την ίδια εργασιακή πραγματικότητα που βιώνουμε ότι τόσοι και τόσες νέες από εμάς σπούδασαν, ολοκλήρωσαν μεταπτυχιακά προγράμματα, έκαναν σεμινάρια και τελικά οι μισοί βρίσκονται στη Ελλάδα δουλεύοντας δεκάωρα και δωδεκάωρα για έναν μισθό με τον οποίο οριακά βγάζουν τον μήνα ενώ οι άλλοι μισοί βρεθήκαν μακριά από το τόπο τους όχι από επιλογή αλλά γιατί η ανεργία, η επισφάλεια, και η καθημερινή αβεβαιότητα του εξώθησε εκεί!
Εμείς απαντάμε πως μόνοι κύριοι υπεύθυνοι για την ανεργία και την κακοπληρωμένη εργασία ειδικά στους ανθρώπους της γενιάς μας είναι οι πολιτικές της Ε.Ε και των εκάστοτε κυβερνήσεων. Αυτές λοιπόν θα παλεύουμε με πείσμα, κόντρα σε κάθε προσπάθεια καλλωπισμού τους.
Σε ποιο αντικείμενο. Με όσα λεφτά. Με τι όρους εργασίας.
Λες και δεν υπάρχει εργοδοτική τρομοκρατία, λες και δεν σου επιβάλλονται συνθήκες, λες και δεν υπάρχει ένα αμείλικτο ποσοστό ανεργίας πάνω από 20% στην Ελλάδα.
Η απόλυτη λήψη του ζητουμένου λοιπόν: Έχουμε ανεργία; Πως θα την αντιμετωπίσουμε; Θα σας πούμε να πάτε και να βρείτε δουλειές επειδή σε τελική ανάλυση αυτό εξαρτάται από εσάς… Σπουδαία αντιμετώπιση, ευχαριστούμε πολύ.
Όσο και αν θέλουν να μας πείσουν ότι είμαστε κύριοι υπεύθυνοι για ότι μας συνέβη γνωρίζουμε πολύ καλά από φίλους, γνωστούς αλλά και από την ίδια εργασιακή πραγματικότητα που βιώνουμε ότι τόσοι και τόσες νέες από εμάς σπούδασαν, ολοκλήρωσαν μεταπτυχιακά προγράμματα, έκαναν σεμινάρια και τελικά οι μισοί βρίσκονται στη Ελλάδα δουλεύοντας δεκάωρα και δωδεκάωρα για έναν μισθό με τον οποίο οριακά βγάζουν τον μήνα ενώ οι άλλοι μισοί βρεθήκαν μακριά από το τόπο τους όχι από επιλογή αλλά γιατί η ανεργία, η επισφάλεια, και η καθημερινή αβεβαιότητα του εξώθησε εκεί!
Εμείς απαντάμε πως μόνοι κύριοι υπεύθυνοι για την ανεργία και την κακοπληρωμένη εργασία ειδικά στους ανθρώπους της γενιάς μας είναι οι πολιτικές της Ε.Ε και των εκάστοτε κυβερνήσεων. Αυτές λοιπόν θα παλεύουμε με πείσμα, κόντρα σε κάθε προσπάθεια καλλωπισμού τους.
