Και όχι μόνο. Αλλά και ως ένας λαϊκός χείμαρρος εναντίον της «αριστερής» κυβέρνησης, όλων των κατοχικών κομμάτων, αλλά και εναντίον της χρήσιμης «αριστερής» πολυχρωμίας.
Αυτή ακριβώς η λαϊκή παλίρροια εναντίον όλων των παρασιτικών και σάπιων κομματιών του καθεστώτος, αλλά και εναντίον όλης της σκουριάς των «αριστερών» ποικιλιών (οι περισσότερες των οποίων αποτελούν και τις «ομάδες κρούσης» του 4ου Ράιχ), αποτελεί το κύριο πολιτικό χαρακτηριστικό της κοινωνικής δυναμικής αυτών των Συλλαλητηρίων.
Διότι όταν ένα «εθνικό» ζήτημα («Μακεδονικό») κινητοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες λαού (γύρω στο ένα εκατομμύριο στην Αθήνα αν όχι και πιο πολύ), αυτό σημαίνει (γι αυτούς που γνωρίζουν να διαβάζουν τη γλώσσα των λαϊκών διεργασιών και ζυμώσεων), ότι ΟΛΗ η ελληνική κοινωνία κοχλάζει.
Τέτοιες λαϊκές κινητοποιήσεις, κόντρα στους πάντες, έχουν δυναμική πολλαπλάσια στο εσωτερικό της κοινωνίας. Αποτελούν δείκτες καταλυτικών, πολύ μαζικών και εκρηκτικών εσωτερικών ρευμάτων στα σπλάχνα της κοινωνίας, πολύ ισχυρότερων σεισμικών δονήσεων από αυτές που καταγράφει η εξωτερική «Επιφάνεια» του Συλλαλητηρίου.
Και αυτές οι δονήσεις μπορεί να έχουν αιχμή το «εθνικό», αλλά είναι άκρως κοινωνικές: συνθέτουν το ΟΛΟΝ, δηλαδή το σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων, το πλάτος και το βάθος της κοχλάζουσας λαϊκής οργής.
Ανεξάρτητα, συνεπώς, από το στενό «εθνικό» πλαίσιο των οργανωτών και ομιλητών του Συλλαλητηρίου, η δυναμική του, καθώς και η διαλεκτική των λαϊκών ζυμώσεων και της λαϊκής οργής, δεν ξεπερνούν, απλώς, τα ασφυκτικά καλούπια κάθε «οργανωτικής» χειραγώγησής του, αλλά συγκρούονται μετωπικά με τις δυνάμεις του 4ου Ράιχ (του ολέθρου και της καταστροφής), και με όλο το μωσαϊκό των δωσίλογων υπηρετών τους: Από την κυβέρνηση και τα κόμματα, μέχρι τους ιδεολογικούς και πολιτικούς «μπράβους» (ΜΜΕ, ακαδημαϊκούς, καθώς και τις επίλεκτες και ποικίλες ομάδες του «αντιεθνικισμού»- χρήσιμης, «αριστερής» ηλιθιότητας και επιδοτούμενες…).
Με πιο απλά λόγια για να καταλάβουν και οι «αριστεροί» υβριστές και χλευαστές του Συλλαλητηρίου: Με αιχμή το «ΕΘΝΙΚΟ» συσπειρώνεται το ΟΛΟΝ της ελληνικής κοινωνίας ΕΝΑΝΤΙΟΝ των διεθνών ληστών και δημίων και εναντίον των πολιτικών ανδρεικέλων τους, κάθε κοπής και χρώματος.
Φυσικά και εναντίον κάθε σέχτας που ενώ δεν μπορεί να κινητοποιήσει ούτε κάποιες δεκάδες άτομα χλευάζει ένα εκατομμύριο λαού που ξεχύνεται στο δρόμο εναντίων όλων και κυρίαρχα εναντίον της «αριστερής» κυβέρνησης των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ.
Αυτή η «αριστερά» των ιδεολογημάτων της Παγκοσμιοποίησης και των υποστυλωμάτων του ΥΠΕΡ- εθνικού κεφαλαίου, είναι νεκρή, όπως το έχουμε γράψει πολλές φορές.
Σε αυτά τα Συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό» η ίδια αυτή η «αριστερά», σε όλη την ποικιλία των χρωμάτων της, υπέγραψε τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της…
Και δεν υπάρχει καμία σωτηρία. Οι ίδιες οι στρατηγικές της Νέας Τάξης έχουν, ως προτεραιότητα, την κατεδάφιση κάθε ιστορικής, εθνικής, πολιτισμικής, αλλά και ταξικής ταυτότητας, στρατηγικές που θα οξύνουν τα «εθνικά ζητήματα» και θα τα ανυψώνουν σε πολιτική αιχμή των κοινωνικών ζητημάτων.
Αυτό σημαίνει ότι αυτή η «αριστερά», όλο και πιο πολύ θα αποτελεί την ιδεολογική και πολιτική αιχμή της Νέας Τάξης, την πρωτοπορία εναντίον του «εθνικισμού», του «ρατσισμού», του «φασισμού» και CIA, τον χλευαστή και υβριστή των εθνικών-κοινωνικών αντιστάσεων του ελληνικού λαού.
Με δύο λόγια: Θα είναι πάντα και σταθερά εναντίον του «εθνικιστή» λαού.
Φυσικά όλοι αυτοί θα σκούζουν για τους πατριδοκάπηλους και τους ποικίλους πολιτικούς απατεώνες που ξεπλένονται με αυτά τα Συλλαλητήρια.
Όταν στέκεσαι και έξω και απέναντι από τέτοιες λαϊκές κινητοποιήσεις οι οποίες έχουν ως αιχμή το «Εθνικό», αιχμή που καθορίζεται νομοτελειακά από τις στρατηγικές της εθνικής ισοπέδωσης του 4ου Ράιχ, τότε είσαι, όχι μόνο, τελεσίδικα καταδικασμένος, αλλά αποτελείς και το πλέον «χρήσιμο εργαλείο» του καθεστώτος: Ακριβώς διότι επιτρέπεις στην πληθώρα των πολιτικών απατεώνων του να ξεπλυθούν. Επιτρέπεις στα επιτελεία του ιμπεριαλισμού να αναπαλαιώσουν το πολιτικό τους προσωπικό και να βγάλουν τις νέες εφεδρείες τους.
Επιτρέπεις σε καταδικασμένα (από το λαό) ανδρείκελα του 4ου Ράιχ (Σαμαράς κ.λπ) να ξανασηκώσουν κεφάλι.
Επιτρέπεις τις θεαματικές κωλοτούμπες ξεπλύματος και πολλών άλλων πολιτικών απατεώνων υπέρμαχων της ΕΕ του ευρώ και του ΝΑΤΟ, υπέρμαχων του ονόματος «Μακεδονία», των Μνημονίων κ.λπ.
Πάντα και οι πλέον μαζικές και εκρηκτικές λαϊκές θύελλες, όταν απουσιάζει ο επαναστατικός παράγοντας και αφήνονται μόνες τους στο αυθόρμητο, πέφτουν θύματα των δυνάμεων του καθεστώτος. Αξιοποιούνται και χρησιμοποιούνται για την αναπαλαίωση και το ξέπλυμα της πολιτικής απάτης.
Αναμφίβολα και αυτές οι σεισμικές δονήσεις θα αξιοποιηθούν από τις δυνάμεις του 4ου Ράιχ…
Πρώτοι και αποκλειστικά υπεύθυνοι και γι αυτό είναι οι «αριστεροί» του καθεστώτος, οι οποίοι με ταχυδακτυλουργικά προσχήματα όχι μόνο στέκονται έξω και ενάντια σε αυτές τις λαϊκές κινητοποιήσεις, αλλά τις συκοφαντούν και τις χαρίζουν σ’ αυτούς που δήθεν κατηγορούν: Τους πατριδοκάπηλους και τους λοιπούς πολιτικούς απατεώνες.
Η πολιτική συνταγή αυτής της άθλιας «αριστεράς» (το χρήσιμο γρανάζι της Νέας Τάξης) είναι απλή: Δεν συμμετέχουμε σε τέτοιες μαζικές θύελλες εναντίον του καθεστώτος (του συγκεκριμένου εφιάλτη που ζούμε) διότι τρέφουν αφηρημένους κινδύνους για το αύριο.
Προδίδουν τις μαζικές και καταλυτικές λαϊκές ζυμώσεις και διεργασίες, δεν συμμετέχουν ενεργά για να τις εξοπλίσουν (ιδεολογικά και πολιτικά), αλλά και οργανωτικά, τις εγκαταλείπουν στο έλεος των καθεστωτικών δυνάμεων και μετά τις κατηγορούν για εκκόλαψη νέων απατεώνων: Η ατόφια συνταγή κάθε πολιτικής προδοσίας και κάθε πολιτικού προβοκάτορα του καθεστώτος.
Αλλά ήρθε, πλέον, και η ώρα αυτών των «αριστερών» δεκανικιών: Σε αυτά τα Συλλαλητήρια υπέγραψαν οι ίδιοι της ληξιαρχική πράξη του θανάτου τους.
Ακριβέστερα: Την ταφή του άταφου πτώματός τους…
