Ενώ ο παγκόσμιος ιδιωτικός πλούτος κινείται σήμερα σε ιστορικά υψηλά, οι εισοδηματικές ανισότητες στον δυτικό κόσμο δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερες. Αυτή είναι πραγματικότητα που καταγράφεται σε μια σειρά από έρευνες διεθνών οργανισμών. Εν ολίγοις η πίτα μεγάλωσε, αλλά δεν μοιράζεται δίκαια.
Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζει και η φοροδιαφυγή του μεγάλου πλούτου. Σύμφωνα με έρευνα της Boston Consulting Group (BCG), την οποία επικαλείται το “Βήμα της Κυριακής”, υπάρχουν “κρυμμένα” σε φορολογικούς παραδείσους συνολικά κεφάλαια αξίας περίπου 9 τρις ευρώ, δηλαδή ποσό 70% υψηλότερο από το συνολικό πλούτο που κατέχει σήμερα το 73,2% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Συνολικά, βάσει των στοιχείων του ΟΟΣΑ, εκτιμάται πως οι “έχοντες” μέσω των offshore αποφεύγουν φόρους περίπου 3,5 τρισ. δολαρίων ετησίως. Με δεδομένη την υποκριτική, σε πολλές περιπτώσεις στάση των κυβερνήσεων για την καταπολέμηση του φαινόμενου, οι πλούσιοι απλά γίνονται πλουσιότεροι. Είναι ενδεικτικό πως από τις αρχές του 2000 ο αριθμός των εκατομμυριούχων αυξήθηκε κατά 155% και ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων κατά 216%.
Όπως προκύπτει από την απογραφή της Wealth X για το 2017 οι υπερπλούσιοι με περιουσία άνω των 30 εκατ. Δολαρίων που διαθέτουν συνολική περιουσία 27 τρισ. δολάρια αυξήθηκαν κατά 3,5% το τελευταίο 12μηνο φτάνοντας τα 226.540 άτομα, δηλαδή 0,003% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού.
Επίσης, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Βήματος, σύμφωνα με την Wealth X έχουν καταγραφεί 2.397 δισεκατομμυριούχοι. Με συνολική περιουσία 7,37 τρισ. δολαρίων, αυτό το κλειστό κλαμπ ελέγχει πλούτο μεγαλύτερο από αυτόν που κατέχουν 3,5 δισ. άνθρωποι (6,1 τρισ. Δολάρια).
Βάσει των δεδομένων της BCG, το τελευταίο 12μηνο, οι πλούσιοι αύξησαν κατά 3,7%, στα 10,3 τρισ. Δολάρια, τον πλούτο που έχουν “κρυμμένο” στα κορυφαία “offshore” κέντρα του πλανήτη. Η Ελβετία με 2,4 τρισ δολάρια παραμένει ηγέτιδα δύναμη στον κόσμο των offshore, καθώς καταλαμβάνει μερίδιο αγοράς που ξεπερνά το 24% των συνολικών “κρυμμένων” κεφαλαίων. Αξίζει να σημειωθεί πως στην Ελβετία βρήκε “καταφύγιο” και το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών συμφερόντων κεφαλαίων, τα οποία σύμφωνα με εσωτερικές έρευνες των ελβετικών τραπεζών και οίκων κυμαίνεται μεταξύ 100 και 120 δισ. ευρώ. Το 60% εξ αυτών έχουν τοποθετηθεί σε επενδυτικά προϊόντα.
Άλλα “αγαπημένα” offshore κέντρα, κυρίως για τους πλούσιους της Ασίας, είναι η Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ, ενώ τα κεφάλαια της Βόρειας Αμερικής επιλέγουν κυρίως την Καραϊβική και τον Παναμά. Οι έχοντες της Λατινικής Αμερικής επιλέγουν κυρίως τις ΗΠΑ, οι οποίες, σύμφωνα με κάποιους αναλυτές, είναι ένας ανερχόμενος φορολογικός παράδεισος, μια “νέα Ελβετία”, όπως τις αποκαλούν, κάτι που είναι εμφανές για παράδειγμα στην περίπτωση της Πολιτείας της Νότιας Ντακότα.
