αρθρο του George Soros
Η Ευρωπαϊκή Eνωση (ΕΕ) πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την έλλειψη μιας κοινής πολιτικής ασύλου, η οποία έχει μετατρέψει την αυξανόμενη εισροή προσφύγων από διαχειρίσιμο πρόβλημα σε πολιτική κρίση. Κάθε κράτος-μέλος έχει εγωιστικά επικεντρωθεί στα δικά του συμφέροντα, δρώντας συχνά ενάντια στα συμφέροντα των άλλων. Αυτό επιτάχυνε τον πανικό μεταξύ των αιτούντων άσυλο, στο ευρύ κοινό, και στις Αρχές που είναι αρμόδιες για τη δημόσια τάξη. Οι αιτούντες άσυλο ήταν τα κύρια θύματα.
Η ΕΕ χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης ώστε οι μετακινήσεις των προσφύγων να λάβουν χώρα με ασφαλή, ομαλό τρόπο και με ρυθμό που θα αντικατοπτρίζει την ικανότητα της Ευρώπης να τους απορροφήσει. Για να είναι ολοκληρωμένο, το σχέδιο πρέπει να επεκταθεί πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης.
Τα έξι βασικά σημεία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου εκτιμώ ότι πρέπει να έχουν ως εξής:
1. Η ΕΕ πρέπει να δέχεται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο ετησίως για το προβλέψιμο μέλλον. Και, για να γίνει αυτό, το βάρος θα πρέπει να μοιραστεί δίκαια. Η επαρκής χρηματοδότηση είναι κρίσιμη. Η ΕΕ πρέπει να παράσχει €15.000 ανά αιτούντα άσυλο για καθένα από τα πρώτα δύο χρόνια για να βοηθήσει στη στέγαση, στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στο κόστος – και να κάνει την αποδοχή των προσφύγων πιο ελκυστική για τα κράτη-μέλη. Μπορεί να βρει αυτά τα κεφάλαια με την έκδοση μακροπρόθεσμων ομολόγων, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες δανεισμού της λόγω της κατηγορίας ΑΑΑ στην οποία την κατατάσσουν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης. Είναι εξίσου σημαντικό να επιτραπεί τόσο στα κράτη όσο και στους αιτούντες άσυλο να εκφράσουν τις προτιμήσεις τους, χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν λιγότερο εξαναγκασμό. Η κατάληξη των προσφύγων όπου θέλουν να πάνε – και όπου τους θέλουν – είναι εκ των ων ουκ άνευ για την επιτυχία.
2. Η ΕΕ πρέπει να ηγηθεί της παγκόσμιας προσπάθειας για την παροχή επαρκούς χρηματοδότησης για τον Λίβανο, την Ιορδανία και την Τουρκία για να στηρίξουν τα τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες που ζουν σήμερα στις χώρες αυτές. Μέχρι στιγμής, μόνο ένα κλάσμα της χρηματοδότησης που απαιτείται ακόμη και για τη βασική φροντίδα έχει δοθεί. Αν συμπεριληφθούν η εκπαίδευση, η κατάρτιση, και άλλες βασικές ανάγκες, το ετήσιο κόστος είναι τουλάχιστον 5.000 ευρώ ανά πρόσφυγα ή 20 δισ. ευρώ. Η βοήθεια της ΕΕ προς την Τουρκία, αν και διπλασιάστηκε την περασμένη εβδομάδα, εξακολουθεί να ανέρχεται σε μόλις 1 δισ. ευρώ. Επιπλέον, η ΕΕ θα πρέπει να συμβάλει στη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών με το καθεστώς προτιμησιακού εμπορίου στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Τυνησίας και του Μαρόκου, για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους πρόσφυγες.
3. Η ΕΕ πρέπει να αρχίσει αμέσως τη δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής υπηρεσίας για το Ασυλο και τη Μετανάστευση, και τελικά ενός ενιαίου ευρωπαϊκού Σώματος Συνοριοφυλάκων. Το σημερινό συνονθύλευμα από 28 διαφορετικά συστήματα ασύλου δεν λειτουργεί: είναι ακριβό, αναποτελεσματικό και παράγει άγρια αντιφατικά αποτελέσματα στον προσδιορισμό τού ποιος είναι επιλέξιμος για άσυλο.
4. Πρέπει να καθοριστούν ασφαλείς δίοδοι για τους αιτούντες άσυλο, αρχίζοντας από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τις χώρες προορισμού τους. Αυτό είναι πολύ επείγον, προκειμένου να ηρεμήσει τον πανικό.
5. Οι επιχειρησιακές και οικονομικές συμφωνίες που έχει αναπτύξει η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη θέσπιση παγκόσμιων προτύπων για τη μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών.
6. Τέλος, για να απορροφήσει και να ενσωματώσει πάνω από ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο και μετανάστες τον χρόνο, η ΕΕ πρέπει να κινητοποιήσει τον ιδιωτικό τομέα – ΜΚΟ, εκκλησιαστικές ομάδες και επιχειρήσεις – να ενεργήσουν ως χορηγοί.
tovima.gr
