Πέθανε η Αριστερά;

Τετάρτη 5 Απριλίου 2017



Πολλοί άνθρωποι τον τελευταίο καιρό, άλλοι δεξιοί με κομπασμό και άλλοι αριστεροί απογοητευμένοι, εκφράζουν την άποψη πως η αριστερά δεν υπάρχει πια. Ότι έχει επικρατήσει ο νεοφιλελευθερισμός και η αριστερά είναι μια ιδεολογία νεκρή. Και αυτή τους η άποψη βασίζεται στο γεγονός ότι η αριστερά, σε διεθνές επίπεδο, δεν καταφέρνει να πείσει πως έχει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ευημερία των λαών.

Να δούμε όμως τι είναι αυτό που λέμε "αριστερά" και τι σημαίνει.
Για μένα η αριστερά είναι ένα αδιαπραγμάτευτο πλαίσιο αρχών το οποίο καθορίζει τον τρόπο που ζω. Είναι η πίστη σε αξίες και όχι σε δόγματα. Σε μια ανάπτυξη ανθρωποκεντρική, με φιλία και αλληλεγγύη  μεταξύ ανθρώπων, λαών και εθνών.  Ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εκμετάλλευσης του ανθρώπου. Ενάντια στο ψέμα, την αδικία, τις βαθιές κοινωνικές ανισότητες, τις φυλετικές διακρίσεις, τον συντηρητικό σκοταδισμό.
Αυτό είναι ο ορισμός της αριστεράς. Και ας μου πει κάποιος ότι ο ορισμός αυτός δεν περιγράφει τον Άνθρωπο. Αν θα μπορούσε να υπάρξει άνθρωπος που δεν θα σεβόταν αυτές τις βασικές αρχές, που είναι και διαχρονικά οι πανανθρώπινες αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε ο  πολιτισμός μας.
Δεν ζούμε πλέον σε σπηλιές, δεν σκοτώνουμε τον γείτονα με το ρόπαλο για να του κλέψουμε την τροφή και να επιβιώσουμε. Και αυτή η πρόοδος κατέστη δυνατή γιατί συνειδητοποιήσαμε ότι μόνο με σεβασμό στον συνάνθρωπο, με αλληλεγγύη και συνεργασία μπορούμε να πετύχουμε ευημερία.

Επομένως όλοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η αριστερά έχει πεθάνει, αποδέχονται ότι ο άνθρωπος έχει πεθάνει. Ότι τη θέση του ανθρώπου πήρε ένα ρομπότ, προγραμματισμένο να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ιδιοκτήτη του με ελάχιστο κόστος συντήρησης και απαλλαγμένο από ανθρώπινες αδυναμίες, ανάγκες, δικαιώματα και απαιτήσεις.
Ένα ρομπότ που έχει προγραμματιστεί να λειτουργεί και να αποδίδει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του, τροφοδοτούμενο με τις συνεχώς εξελισσόμενες τεχνολογικές προσθήκες που κατασκευάζονται ειδικά γι αυτό τον σκοπό.
Ο ρομποτάνθρωπος καλείται να επιβιώσει σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Γι αυτό και θα πρέπει να αποβάλλει το ανθρώπινο συναίσθημα, την ανθρώπινη λογική, την ανθρώπινη φύση του. Όποιος δεν προσαρμόζεται στο νόμο της ζούγκλας, πεθαίνει. Τα μικροτσίπ του ατομισμού και της ανταγωνιστικότητας είναι εγκατεστημένα βαθιά στον εγκέφαλο του και με βάση αυτά πορεύεται.
Εργάζεται ατέλειωτες ώρες αδιαμαρτύρητα γιατί ξέρει πως μόνο έτσι θα έχει πρόσβαση στα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα που στερούνται άλλοι άνθρωποι γιατί δεν κατάφεραν να ρομποτοποιηθούν.
Το καινούργιο μοντέλο iphone, ή το νέο BMW είναι η απόδειξη της επιτυχίας του και η κοινωνική του καταξίωση. Γιατί αυτές είναι οι αξίες της ρομποτοκοινωνίας. Αυτά αποτελούν την  τροφοδοσία που παρέχει στον ρομποτάνθρωπο την απαιτούμενη ενέργεια ώστε να συνεχίσει να προσφέρει απρόσκοπτα τη δουλεία του στον κατασκευαστή του.
Σε μια τέλεια ρομποτοκοινωνία όμως δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία ανοχή σε "αδύναμους - ασθενείς - τεμπέληδες - απροσάρμοστους - αντιρρησίες". Η ανοχή σε τέτοιου είδους φαινόμενα θα μπορούσε να αποτελέσει τροχοπέδη στην ανάπτυξη της.
Η περιθωριοποίηση και η εξόντωση τους είναι αναγκαία συνθήκη για την στοχοπροσήλωση των υπολοίπων. Αν δεν μπορούν να πληρώσουν το κόστος διαβίωσης τους, το νερό, την τροφή, την κατοικία, το ηλεκτρικό, το φάρμακο, τον γιατρό, θα πρέπει να πεθάνουν για να μην επιβαρύνουν τους υπόλοιπους.
Η βοήθεια σε τέτοιους ανθρώπους  είναι πράξη κατακριτέα γιατί οδηγεί σε ένα επικίνδυνο ντόμινο  - κοινωνικής συνοχής, εργασιακής απορρύθμισης (απεργίες - δικαιώματα)  αμφισβήτησης των αξιών της ρομποτοκοινωνίας και εν τέλει σε εξέγερση εναντίον των ρομποτοκατασκευαστών -.

Μα τι είναι όλα όσα περιγράφω; Δεν είναι αυτά που ζούμε καθημερινά; Δεν είναι ο ορισμός του νεοφιλελευθερισμού; Αυτή δεν είναι η δεξιά ιδεολογία;
Το ζητούμενο είναι το κέρδος να γίνει υπερκέρδος, μέσω της ανθρώπινης εκμετάλλευσης,  ώστε να επιτευχθεί το όραμα της απόλυτης ρομποτοποίησης που είναι και ο τελικός στόχος. Ήδη τα ρομπότ έχουν αρχίσει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και μάλιστα με απόφαση του ευρωκοινοβουλίου απαγορεύεται η φορολόγηση τους.
Κακά τα ψέματα, ο άνθρωπος-ρομπότ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το ρομπότ. Όσες ώρες κι αν δουλέψει, όσο πρόθυμος και υπάκουος αν είναι, όση μεταλλαγμένη σκουπιδοτροφή κι αν τον ταΐσουν, όσο κι αν υποβαθμίσουν το επίπεδο της ζωής του. Πάντα το ρομπότ θα είναι πιο φτηνό και πιο εργατικό από τον ρομποτάνθρωπο.
Υπάρχει κάποιος τόσο στραβός που δεν μπορεί να δει που οδηγεί ο δρόμος που έχουμε πάρει με την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού; Είναι αλήθεια κάποιος τόσο αφελής που να πιστεύει ότι στο τέλος του δρόμου θα βρίσκεται στην πλευρά των εκλεκτών που θα επιβιώσουν στην εποχή της απόλυτης ρομποτοποίησης; Μπορεί να είναι κάποιος τόσο ανεύθυνος ώστε να αφήσει στα παιδιά και στα εγγόνια του μια τέτοια κληρονομιά;

Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη η αναστροφή αυτής της καταστροφικής πορείας και η επιστροφή στις πανανθρώπινες αξίες. Όσο υπάρχει αυτή η ανάγκη η αριστερά θα είναι ζωντανή και έτοιμη να δώσει απαντήσεις όταν οι άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους, συνειδητοποιήσουν ότι η πορεία του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί σε ένα αυτοκαταστροφικό αδιέξοδο. Όταν ο καθένας μας συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι ρομπότ αλλά άνθρωπος. Ότι η ευημερία που υποτίθεται πως προσφέρει ο νεοφιλελευθερισμός στην πραγματικότητα είναι η υποδούλωση του ανθρώπου και η υποταγή του σε ένα σχέδιο αφανισμού της ανθρωπότητας.
Η αριστερά είναι ο δύσκολος δρόμος. Δεν προσφέρει καθρεφτάκια για να προσελκύσει. Και η αλήθεια δεν είναι σε όλους αρεστή. Γι αυτό απαιτείται η ωρίμανση του ανθρώπου και η συνειδητοποίηση.
Όσο υπάρχει ο άνθρωπος, θα υπάρχει και η αριστερά γιατί αυτό θα πει άνθρωπος. Αν φύγει η αριστερά μέσα από την ψυχή μας, γινόμαστε ρομπότ.-



ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ